بادبان– نیما نوربخش– این روزها چیتگر خلوت و دلرباست. حالا بیشتر پاتوق اهل دل است تا مامن شهروند خسته‌دل. انگار ماه رمضان بر رخسار چیتگر، بوسه‌ای با طعم آرامش زده. گیاهان و جانوران و شهروندان ساکن در محله حالا که از انبوه مسافران کاسته شده گویی بهتر نفس می‌کشند. برخلاف شایعات، وطن‌داران افغانستانی ما هم از این دورهمی خدادادی بهره‌مندند. محله‌ای که به مانند یک تکه از بهشت اگرچه میان برج‌ها و ساختمان‌های بی‌قواره محصور شده اما تا هنوز زنده است و زندگی می‌بخشد.
