سهراب سپهری فقط در ایران هنرمند گرانی نیست؛ آثار او در حراجی‌های مطرح دنیا هم حرف جدی برای گفتن دارند و با ارقام بالا به فروش می‌رسند. تنه‌های درخت سهراب سپهری که برخی کارشناسان از آن به عنوان «درخت‌های لاکچری» یاد می‌کنند در این سال‌ها هر بار که در حراجی‌ها ارائه شده‌اند یا عنوان گرانترین اثر را به خود اختصاص داده‌اند و یا در زمره سه اثر گران قرار گرفته‌اند.
اگرچه در سه سال گذشته آثار سهراب سپهری (حتی اثر انتخابی از مجموعه تنه‌های درخت او) در مقابل آثار دو هنرمند دیگر ـ پرویز تناولی و منیر فرمانفرمایان ـ شکست خورده بودند اما فروش ۲۱ میلیارد و ۳۰۰ میلیون تومانی تابلوی این هنرمند در آخرین حراج تهران (تیر ۱۴۰۲) بار دیگر سهراب سپهری را به اوج بازگرداند.
پیشتر عنوان گرانترین اثر سهراب سپهری در سال ۱۳۹۶ به اثری از تنه‌های درخت این هنرمند اختصاص داشت که اگرچه در آن سال عنوان گرانترین اثر حراجی را به خود اختصاص نداد اما با فروشی معادل ۱۱ میلیارد و ۸۰۰ میلیون تومان، گرانترین اثر هنرمند در حراجی‌ها محسوب می‌شد.
امسال اما برخلاف معمول «تنه‌های درخت» نبودند که سپهری را گرانترین هنرمند حراج تهران کردند بلکه اثری بدون عنوان از او که با برآورد بیشینه و کمینه ۱۷-۱۹ میلیارد تومان در نظر گرفته شده بود در نهایت به مبلغ ۲۱ میلیارد و ۳۰۰ میلیون تومان به فروش رسید؛ هرچند در این تابلوی رنگ و روغن که حدود دهه ۱۳۴۰ کشیده شده و توسط ابراهیم گلستان به صاحب قبلی اهدا شده بود باز هم رد پس زمینه تنه‌های درخت معروف سپهری دیده می‌شود.
در تمامی آثار سهراب سپهری دو ویژگی برجسته است که به اعتقاد برخی از کارشناسانِ هنر، تابع سفرهایی است که او به شرق دور داشته است. در آثار این هنرمند ایجاز و پرهیز از زیاده‌گویی‌های روایی و قرار داشتن در مرز میان عینیت و انتزاع به وضوح خودنمایی می‌کند که هر دو این ویژگی‌ها را از قضا در طبیعت، بیش از هر جای دیگر می‌توان یافت (جواد مدرسی).
در توصیف ارزشمندی هنر سهراب سپهری در مقام نقاش، همین بس که نه تنها ایرانیان که غربی‌ها هم مفتخر به عرضه آثارش هستند. چنانچه حراجی ساتبیز حدود چهار سال قبل ضمن ارائه اثری از این هنرمند، اعلام کرد که «مفتخر است نقاشی بدون عنوان سهراب سپهری از مجموعه تنه درخت را ارائه دهد که در آن ویژگی منحصربفرد کلبه‌هایی وجود دارد که از بین تنه درختان نمایان شده و واحه‌ای رویایی را تشکیل می‌دهند.»
در ادامه توصیف ساتبیز از اثر سهراب سپهری آمده بود «به نظر می‌رسد که کلبه‌ها از خاک خشتی ساخته شده‌اند و تنها یک پنجره به شناسایی آنها به عنوان مسکن یا پناهگاه کمک می‌کند. سازماندهی رنگ‌ها در این نقاشی بسیار آگاهانه است ـ با سبز در پیش‌زمینه و قهوه‌ای در پشت، در الگویی که عمق را از طریق درجه‌بندی نشان می‌دهد. گویی هنرمند به سمت سبکی خاص و برنامه‌ریزی شده حرکت می‌کند.»
منبع : ایسنا
