بادبان: در حالی که سالنهای تئاتر ایران از کمبود مخاطب رنج میبرند، بخش بزرگی از مردم ایران هستند که حتی یک بار نیز در طول عمرشان به تماشای تئاتر نرفتهاند. به همین دلیل فعالان هنر نمایش در ایران به دنبال آن هستند که با استفاده یا شاید سوءستفاده از ابزارهای تبلیغی و رسانهای به هر ترتیب که شده پای مخاطبان بیشتری را به سالنهای تئاتر باز کنند و رونقی به این هنر بدهند. اما روزنامه روزگار در مقالهای به بررسی این فعالیتهای تبلیغی پرداخته و مخاطرات متوسل شدن به فریبکاری برای جذب مخاطب را برشمرده است.
به گزارش بادبان در این مقاله از روزنامه روزگار به چند ترفند تئاتریها برای جذب مخاطب بیشتر اشاره میشود که به نظر نویسنده آن، نه تنها به رشد هنر تئاتر و نمایش در ایران کمکی نمیکند بلکه ممکن است به زیان هنرمندان تئاتری نیز منتهی شود.
به طور مثال یکی از ترفندهای شایع، استفاده از چهرههای مشهور غیرتئاتری مانند فعالان فضای مجازی، رپرها، بلاگرها یا سلبریتیهای محبوب میان نوجوانان در یک نمایش است. این افراد شاید هرگز پیش از آن روی صحنه تئاتر نرفته باشند. به نظر نویسنده مخاطبانی که به خاطر این چهرهها در سالن تئاتر پا میگذارند هرگز ارتباط مناسبی با هنر نمایش و روح تئاتر برقرار نمیکنند. آنها «دغدغه روایت، طراحی صحنه یا میزانسن» ندارند. علاقه پایدار به تئاتر در این مخاطبان شکل نمیگیرد و شاید هرگز دوباره به تماشای تئاتر ننشینند. این «مخاطب کاذب» نمیتواند به رونق تئاتر و پر شدن سالنها در بلندمدت کمک کند.
ترفند دیگر استفاده از فضای مجازی برای پخش تیزر، موشنگرافی یا پوسترهای جذاب است. از این تصاویر و گرافیک جذاب برای پوشاندن ضعف اجرا بهره برده میشود. این تبلیغات به قدری جذاب تولید میشوند که «مخاطب فراموش میکند با یک محصول تبلیغاتی مواجه است». شاید بگویید استفاده از ابزار تبلیغ که ایده بدی نیست اما مشکل زمانی برجسته میشود که کیفیت اجرا با تبلیغات پخششده متناسب نیست. مخاطب که انتظار بالایی پیدا کرده در سالن دچار یأس و سرخوردگی میشود.
البته در این میان آثاری نیز هستند که تبلیغات خوب و اجرای باکیفیت را همزمان پیش میبرند. این را میتوان «مصداقی از کاربرد موفق تبلیغات دانست». گسترش این الگوست که میتواند توسعه پایدار هنر تئاتر را در ایران به دنبال داشته باشد.
🔥 ممکن است این مطلب نیز برای شما جالب باشد: 👈بهترین جملههای آغازین در ادبیات داستانی جهان