دهه شصت دوران بی‌تکراری است. پای جعبه جادو تازه به خانه‌ها باز شده بود و پخش برنامه‌های کودک برای کودکان جایگاه ویژه‌ای داشت. هرچند که تلویزیون‌ها اغلب سیاه و سفید بودند و زمان برنامه‌های کودک کم اما هنوز طعم و مزه لذت بخش این کارتون‌ها زیر دندان کودکان دهه شصتی هست.
به گزارش نی‌نی‌بان، از جمله این کارتون‌ها که هنوز هم گاهی اوقات از تلویزیون پخش می‌شود «پسر شجاع» است. داستان یک سگ آبی که با دوستان خود در یک دهکده زندگی می‌کند.
نام «پسر شجاع» را ایرانی‌ها روی این کارتون و شخصیت اصلی آن که یک سگ آبی بود گذاشتند. اما جالب است بدانید که این انیمه پیش از ورود به ایران و در دهه ۸۰ میلادی در کشورهای عربی هم پخش شده بود و آنجا هم حسابی گرفته بود. البته آن‌ها این کارتون را با دوبله و اسم «سنان» روانه آنتن تلویزیون‌هایشان کرده بودند. این انیمیشن برای اولین بار در خاورمیانه در سال ۱۹۸۲ از تلویزیون عراق و سپس سال ۱۹۸۴ در تلویزیون کویت و الجزایر پخش شد.
طراحی اولیه شخصیت‌های کارتون پسر شجاع در بهار ۱۹۷۳ شکل گرفت و در نهایت پدر و پسر که شخصیت‌های اصلی کار بودند، طراحی شدند. پسر «دان چاک» و پدر چاک «دون ارسطو» نام‌گذاری شدند. برای کارتون هم نام «دوستان جنگلی زاوازاوا» انتخاب شد. در جنگل زواواوا که همان صحنه است، اتفاقات و حوادث مختلفی رخ می‌دهد و داستان‌های زیادی وجود دارد که چاک و دوستانش آن‌ها را حل می‌کنند.
پسر شجاع و پدرش در کنار رودخانه جابجاب در مرکز جنگل زاوازاوا زندگی می‌کنند. در نسخه ژاپنی، خرس مهربون دایگو نام دارد. خانم کوچولو اسمش لارا است. یک خرگوش هم بود که نامش میمی است. اسم شیپورچی هم ترومپت نام دارد که احتمالا نام فارسی او هم برگرفته از همین موضوع است. روباه اسمش کانتور است و خرس قهوه‌ای هم کلاپربرد نام دارد.
این سریال را غلامعلی افشاریه در اوایل دهه شصت خورشیدی برای شبکه اول سیما دوبله کرد. صداپیشگان نقش پسرشجاع، نادره سالاری و مهوش افشاری بودند. ناهید امیریان به جای خرس مهربون و مهین برزویی به جای خانم کوچولو صحبت می‌کردند. از بین دوبلورها صدای پرویز نارنجی‌ها برای نقش دکتر (بز)، اصغر افضلی برای نقش روباه، جواد پزشکیان برای نقش خرس قهوه‌ای و پرویز ربیعی برای نقش پدر پسر شجاع مشهور شدند.
