بادبان – علیرضا نیاکان – نشست تخصصی گروهی از اندیشه‌ورزان با حضور علم صالح، پژوهشگر امنیت بین الملل در خانه اندیشه‌ورزان تهران برگزار شد. طی این نشست اندیشه‌ورزان به تحلیل سیاست‌های داخلی و خارجی ایران در جنگ تحمیلی رژیم صهیونیستی بر ایران، سناریوهای احتمالی و چالش‌های پیش‌رو و راه‌های کنترل موثر وضعیت حاضر، پرداختند. به گزارش بادبان، مروری بر نکات طرح شده در این جلسه را در ادامه بخوانید.
– نبرد امروز، تنها نبرد موشک و جغرافیاست نیست بلکه پیش از هر چیز، جنگ روایت‌هاست غیبت ایران در رسانه‌های جهانی، به معنای واگذاری میدان به روایت دشمن است. برای بازسازی این غیبت، ایران نیازمند راهبرد رسانه‌ای چندلایه و هدفمند است؛ روایتی که بسته به مخاطب، جغرافیا و سناریوی جنگ، طراحی شود.روایتِ ایرانی باید هم پیام پایداری و مقاومت را منتقل کند، هم چهره‌ای انسانی، عقلانی و مشروع از خود به نمایش بگذارد. نقش نیروهای نظامی در این تصویر ضروری‌ست، اما کافی نیست؛ حضور چهره‌های سیاسی در رسانه، برای بازسازی نسبت مردم با سیاست و القای انسجام حاکمیتی، عنصر مکمل این تصویر است. در غیر این صورت، تنها نماینده جمهوری اسلامی در چشم مردم، نظامی‌ها خواهند بود.
– در بُعد اجتماعی، جنگ پیش از آنکه در میدان‌های واقعی رخ دهد، در ذهن مردم آغاز می‌شود. اضطراب، نااطمینانی و فرسایش روانی می‌تواند بزرگ‌ترین تهدید برای پایداری ملی باشد. بنابراین، حفظ و تقویت تاب‌آوری اجتماعی، مهم‌ترین وظیفه حاکمیت در این مقطع است.این تاب‌آوری با مشارکت‌دادن مردم در مسئولیت‌های اجتماعی، سازمان‌دهی حمایت روانی برای خانواده‌ها، و بازآفرینی حس امید در نسل کودک و نوجوان – با معرفی قهرمانان، ارزش‌ها و داستان‌های جمعی – ممکن می‌شود. هم‌زمان، در اقتصاد باید با نگاه واقع‌گرا و سناریو‌محور، زنجیره‌های تولید و توزیع را بازبینی کرد. اگرچه در برخی حوزه‌ها مشکلی وجود ندارد، اما اختلال در تأمین برخی نهاده‌ها می‌تواند بحران‌ساز شود و برای این تهدیدها باید از حالا برنامه داشت.
– در میدان نظامی، ایران با دو گزینه مواجه است: غافلگیری و بازدارندگی مؤثر، یا ورود به جنگی فرسایشی و پرهزینه. تحلیل‌گران بر این باورند که نمایش توانمندی هسته‌ای ایران، می‌توانست بازدارندگی پیشینی ایجاد کند و اساساً مانع شروع جنگ شود. حال که ورود آمریکا تنش را تشدید کرده، ایران باید راهبردهایی را دنبال کند که ضمن حفظ فشار، کم‌هزینه و سنجیده باشد. آغاز جنگ با بستن تنگه هرمز، حرکتی پرریسک و زودهنگام است؛ اقدامات هوشمندانه‌تری باید در دستور باشد که زمان را به سود ایران تغییر دهد.
-در سطح ژئوپلیتیک، چشم‌انداز حمایت خارجی روشن نیست. اروپا، با سکوت در برابر تجاوز اسرائیل، نه‌تنها نقش تاریخی خود را از دست داده، بلکه مشروعیت اخلاقی‌اش را نیز از میان برده است. چین و روسیه نیز بیش از آنکه در کنار ایران بایستند، صرفاً در حفظ توازن جهانی و منافع استراتژیک خود مداخله خواهند کرد. این واقع‌گرایی، ایران را ناگزیر می‌سازد که بر اتکای درونی خود، انسجام ملی، و هوشمندی در روایت، اجتماع و نظامی‌گری تمرکز کند؛ چراکه بقای بلندمدت، نه از حمایت دیگران، بلکه از استحکام خود برمی‌خیزد.
🔥 ممکن است این مطلب نیز برای شما جالب باشد: 👈۹ رمان معروف که شما را دچار سوءتفاهم کردند
