به بهانه روز قدس و زادروز شیرین ابوعاقله خبرنگار فلسطینی-امریکایی که سال گذشته درکرانه باختری مورد هدف نیروهای اسرائیلی قرار گرفت در گزارشی به تعدادی از ترورهای خبرنگاران و فعالان رسانه‌ای به دست این رژیم پرداخته‌ایم که هر کدامش دردی است از هزاران.
ترور خبرنگار فلسطینی در سالگرد حمله به آسوشیتدپرس
روز پنجشنبه ۲۱ اردیبهشت برابر با ۹ شوال ۱۴۴۳ هجری قمری، درست در سالگرد بمباران ساختمان خبرگزاری آسوشیتدپرس در جریان جنگ اخیر در غزه، شیرین ابوعاقله خبرنگار فلسطینی شبکه الجزیره در جریان تهیه گزارش از هجوم نظامیان رژیم‌صهیونسیتی به اردوگاه جنین در فلسطین مورد اصابت گلوله جنگی نظامیان این رژیم قرار گرفت و درنهایت به شهادت رسید. تک‌تیراندازان رژیم‌صهیونیستی این خبرنگار را درحالی هدف قرار دادند که وی جلیقه خبرنگاری بر تن داشته و بنابرگفته شاهدان محلی، در آن هنگام کوچک‌ترین درگیری میان فلسطینی‌ها و نظامیان اشغالگر در جریان واقع نشده بود. به گفته باراک راوید، روزنامه‌نگار صهیونیست «شیرین ابوعاقله یکی از قدیمی‌ترین و سرشناس‌ترین خبرنگاران الجزیره بود که در همه کشورهای عربی و غیرعربی شناخته‌شده بود.» پس از این جنایت، بیانیه‌های زیادی در سرتاسر دنیا در محکومیت کشته شدن این خبرنگار الجزیره صادر شد اما همان‌طور که این اولین جنایت رژیم اشغالگر قدس علیه خبرنگاران، فعالان صلح و اهالی رسانه نبوده، تاریخ برخورد این رژیم با رسانه نشان می‌دهد که بعد هم هیچ‌خبرنگار و فعال رسانه‌ای از شر جنایت‌های سربازان این رژیم در امنیت و مصونیت نخواهد بود.
رد شدن از روی فعال صلح آمریکایی خانم با بولدوزر
تاریخ در مارس سال ۲۰۰۳ میلادی نیز جنایت وحشیانه و عجیب دیگری از سوی نظامیان رژیم اشغالگر قدس علیه فعالان صلح را به خود دیده است. جوان ۲۳ ساله آمریکایی که نه مسلمان بود و نه دشمن رژیم‌صهیونیستی، پس از سفر به نوار غزه در اولین شب اقامتش در شهر رفح با دو تن از فعالان خارجی دیگر که قصد داشتند با نصب تابلوهایی که روی آنها نوشته بودند «افراد بین‌المللی» باعث توقف تیراندازی سربازان رژیم‌صهیونیستی به‌سمت فلسطینیان شوند، آشنا شد و به آنان پیوست. در یکی از این فعالیت‌ها درحالی‌که راشل، کاور نارنجی به تن داشت تا به‌راحتی دیده شود سر راه بولدوزر ارتش رژیم‌صهیونیستی ایستاد تا از تخریب خانه یک فلسطینی به نام «سمیر نصرالله» جلوگیری کند. بولدوزر اسرائیلی بدون توجه با عبور از روی راشل، این فعال صلح را مقابل چشم همگان زنده زنده له کرد. جمجمه راشل شکست و ریه‌هایش سوراخ و و دنده‌هایش خرد شد. درحالی‌که حاضران هنوز در بهت‌وحیرت بودند راننده بولدوزر بدون آنکه تیغه بولدوزر را بالا ببرد دنده عقب گرفت و برای بار دیگر از روی بدن راشل رد شد تا جسم نیمه‌جان این فعال صلح نگون‌بخت کاملا متلاشی شده و از بین برود.
قتل ناجوانمردانه فعال صلح‌طلب ایتالیایی در سال ۲۰۰۷
ویتوریو آریگونی، فعال صلح‌طلب ایتالیایی از سال ۲۰۰۷ به عضویت جنبش جهانی همبستگی برای شکستن محاصره غزه در آمد و از همان سال تا زمان کشته شدنش، در شمال نوار غزه (به تاریخ ۱۴ آوریل ۲۰۱۱) اقامت داشت. آریگونی در تمام سال‌های حیاتش مدافع حقوق بشر و نویسنده ضد جنگ به‌شمار می‌رفت. «غزه… وقتی انسانی به آن بنگریم» کتابی به تالیف آریگونی و به زبان ایتالیایی بود. ویتوریو در آگوست سال ۲۰۰۸ میلادی همراه سایر فعالان صلح‌طلب در قالب دو قایق کوچک امدادرسان وارد غزه شد. آریگونی پیرو علاقه‌ای که به قضیه فلسطین و مقاومت داشت دو مورد از نمادهای انقلاب فلسطینیان را روی دستانش خالکوبی کرده بود. یکی واژه «مقاومت» با خط‌الرسم عربی و دیگری تصویر «حنظله» نماد آوارگان فلسطینی در کاریکاتورهای هنرمند فلسطینی ناجی العلی. وی در ۱۴ آوریل ۲۰۱۱ در ۳۶ سالگی از سوی گروهی موسوم به «صحابی محمد بن مسلمه» ربوده شد و جسدش پس از چند روز در یکی از خیابان‌های فرعی غزه پیدا شد. به‌دنبال قتل ناجوانمردانه این فعال صلح، شمار زیادی از فلسطینی‌ها در میدان مرکزی شهر تحصن کردند. به گفته مادر ویتوریو او دو سال پیش از قتلش بار‌ها از سوی گروه‌های راستگرای آمریکایی تهدید به مرگ شده بود.
جنایت علیه خبرنگار آسوشیتدپرس در سال ۲۰۱۴
در سال ۲۰۱۴ میلادی در جریان تهاجم رژیم‌صهیونیستی به «غزه»، ۴۹ دفتر بمباران شد و ۱۶ خبرنگار در همین بمباران‌ها کشته شدند. با شهادت عبدالله مرتجی، خبرنگار جوان فلسطینی در بمباران منطقه الشجاعیه تعداد خبرنگاران کشته‌شده در ۵۱ روز جنگ مداوم و محاصره این رژیم به ۱۶ نفر رسید. همچنین یک فعال رسانه‌ای به نام نجلاء الحاج هم در این بین کشته شد. در میان این کشته‌ها، سیمون کامیلی، عکاس و خبرنگار ایتالیایی خبرگزاری آسوشیتدپرس به همراه علی ابوعفش، خبرنگار و مترجم همراه وی در اثر انفجار یکی از موشک‌های عمل نکرده رژیم‌صهیونیستی کشته شدند. کامیلی نه مسلمان بود و نه از اهالی فلسطین یا کشورهای ضدرژیم‌صهیونیستی با این حال توسط بمباران‌های این رژیم کشته شد تا همگان بدانند جنایت‌های رژیم‌صهیونیستی تنها محدود به فلسطین و فلسطینی‌ها نبوده و نیست.
شلیک مستقیم به سر عکاس انگلیسی که مشغول نجات دختربچه‌ای بود
در ژانویه ۲۰۰۴ تام هارندال، جوان ۲۱ ساله انگلیسی و دانشجوی عکاسی از دانشگاه متروپولیتن منچستر به‌طرز بی‌رحمانه‌ای مورد حمله نظامیان رژیم‌صهیونیستی قرار گرفت و کشته شد. وی پس از آنکه تصمیم گرفت به غزه رفته و جنایات رژیم اشغالگر قدس را از نزدیک نظاره کند مورد اصابت مستقیم گلوله تک‌تیرانداز رژیم‌صهیونیستی قرار گرفت. تام درحالی‌که مشغول نجات دختربچه‌ای دوساله از مقابل تانک ارتش رژیم‌صهیونیستی بود و جلیقه امدادگری به تن داشت مقابل چشمان آن دخترک ، گلوله‌ای به سرش اصابت کرد و به زمین افتاد. به‌گفته شاهدان محلی «گلوله‌ها در نزدیکی این کودکان شلیک می‌شد و آنها از ترس توانایی حرکت نداشتند. تام توانست با شجاعت جان یکی از این کودکان را نجات دهد اما وقتی برای نجات سایر کودکان به منطقه خطر بازگشت تک‌تیراندازهای صهیونیست سر او را هدف گلوله قرار دادند.» هارندال از داوطلبان جنبش بین‌المللی همبستگی ism بود که برای تهیه گزارش و عکس در نوار غزه حضور داشتند.
شلیک توام باخنده سرباز رژیم‌صهیونیستی به گلوی مستندساز انگلیسی
در ماه می۲۰۰۳، یک فیلمبردار و فیلمساز ۳۴ ساله انگلیسی درحالی‌که در نوار غزه برای مستندی راجع به رنج‌ها و مشکلات کودکان فلسطینی تصویربرداری می‌کرد با شلیک گلوله مستقیم یک سرباز صهیونیستی به گلویش کشته شد. جیمز هنری‌میلر، مستندساز و فعال رسانه‌ای که کشته شدنش موجی از اظهار نفرت‌ها نسبت به رژیم‌صهیونیستی را درپی داشت. به روایت شاهدان محلی، آن گلوله به عمد شلیک شد و تصادفی نبود. در شب قبل از این جنایت، جیمز و همکارانش درحالی خانه یک فلسطینی را ترک می‌کردند که پرچم سفید داشتند چراغ حمل می‌کردند و جلیقه ضدگلوله پوشیده بودند و روی کلاه آنان کلمه تی‌وی نمایان بود به شکلی که سربازان رژیم‌صهیونیستی به‌سادگی می‌توانستند تشخیص دهند که آنان یک گروه خبری هستند. این گروه قبل از تیراندازی با صدای بلند به سربازان اسرائیلی گفته بودند که ما خبرنگار انگلیسی هستیم. به گفته همکاران میلر او داشت به سمت نفربر زره‌پوش سربازان این رژیم می‌رفت تا به آنان بگوید که خبرنگار هستند اما آن سربازان به‌نظر در حالت عادی نبودند و بلند بلند می‌خندیدند تا اینکه یکی از آنان مستقیما به گلوی جیمز شلیک کرد و او را از پای درآورد.
منبع: روزنامه فرهیختگان
