بادبان – آریا خزائی
بعد از حرف و حدیث‌های فراوان و رای دیوان مبنی بر ابطال تمام انجمن‌های هنری کشوری (و نه شهری و استانی)، اولین گام برای تداوم مسیر گذشته سندیکا یا همان انجمن گویندگان و سرپرستان گفتار فیلم به بن‌بست رسید.
به تاریخ ۹ خرداد و پس از اطلاع‌رسانی از طریق کانال تلگرامی سندیکا و انتشار آگهی، بنا بود جلسه جدید موسسان در خانه سینما برگزار شود اما آنچه که از صفحات مجازی گویندگان بر‌می‌آید اینست که جز عده‌ای از پیشکسوتان و برخی اعضای هیات مدیره انجمن سابق! بقیه حاضران گویی افراد تازه جذب شده و کارآموزان مشتاق برای گرفتن عکس‌های سلفی بودند و در نهایت همین به حد نصاب نرسیدن اعضا موجب شد تا این مجمع به سرانجامی جز تعطیلی نرسد. بن‌بستی که گویا راهی جز بازگشت از مسیر طی شده ندارد.
اکنون شاید مهمترین پرسش‌ها پیرامون فعالیت صنفی در دوبله ایران این باشد که :
۱)به راستی چه از سندیکا باقی مانده و آیا این افتراق و بی‌اعتمادی به مدیریت سنتی و ارتشی‌وار برطرف خواهد شد؟
۲)آیا تفاوت معناداری بین گویندگان هم‌سابقه در دو طیف دوبله ایران وجود دارد؟
۳)آیا نگاه بخشی‌نگر و منع حضور گویندگان سندیکایی در دوبله‌های آزاد یا انجمن‌های دیگر (که بعضا توسط خود پیشکسوتان شکسته شده) ثمره‌ای برای حفظ انحصار، تقویت و کیفیت دوبله داشته یا اتفاقا باعث تقویت جریان آزاد دوبله و در نهایت قانون‌مند شدن آن‌ها شده است؟
پرسش‌هایی از این دست فراوانند که در نهایت بی‌پاسخ ماندن همین‌ها باعث رسمیت نیافتن مجمع اخیر شد. نکته جالب اما سکوت خبری روابط عمومی و عدم انتشار خبری از این مجمع شکست خورده در صفحه رسمی سندیکا است. ظاهرا این صفحه فقط برای انتشار خبرهای خوب یا خبرهای ناگواری چون اعلان مراسم خاکسپاری هنرمندان تشکیل شده و چندان به رسالت اطلاع‌رسانی پایبند نیست.
