پشت پرده

کارگاه‌ خیاطی، پناهگاه زنان کابل

پس از سقوط جمهوریت و آمدن طالبان، زنان و دختران از همه فعالیت‌های اجتماعی منع شدند و اکنون به دنبال فُرصتی هستند تا از فشارهای روانی و تنگ‌دستی اقتصادی رهایی یابند. به تازگی شماری از دانشجویان دختر با امکانات ناچیز، کارگاه خیاطی را ایجاد کرده‌اند و برای بانوان دیگر مهارت‌های خیاطی را آموزش می‌دهند. آنها می‌گویند که به‌خاطر کم کردن فشارهای روانی، محرومیت از آموزش و کار و رفع نیازهای اقتصادی خانواده‌های‌شان کسب و کار تازه را آغاز کرده‌اند.


🔥 ممکن است این مطلب نیز برای شما جالب باشد: 👈پولدارترین گداهای ایران را بشناسید


این دختران دانشجو هدف از این کارشان را دوری از بیکاری، تغییر فضای زندگی و پیدا کردن یک لقمه نان برای خانواده‌های‌شان می‌دانند. آنها که در مکانی کوچک دور هم جمع شده‌اند فن خیاطی را می‌آموزند. منیره، یکی از این دخترانی است که زمینه‌ کار را برای بیشتر از ۵۰ خانم دیگر در این مکان آماده ساخته‌است. او می‌گوید پس از آن که زنان و دختران به‌گونه‌ کامل از آموزش و کار محروم شدند تصمیم گرفته‌است که مرکز آموزش رایگان خیاطی را برای زنان و دختران دیگر ایجاد کند. به گفته‌ وی، زنان و دخترانی که به این مرکز آموزشی می‌آیند به مدت دو ماه آموزش خیاطی را فرا می‌گیرند و پس از پایان آموزش می‌توانند در همین مکان کار کنند.

زنان افغان در کارگاه خیاطی

ناهیده که همراه با دخترش نگار برای آموزش و کار به این کارگاه آموزشی آمده‌، می‌گوید که پس از تحولات سیاسی در کشور، برای ادامه‌ زندگی به پایتخت آمده‌اند. ناهیده می‌گوید که دخترش صنف دهم مکتب بود که دروازه‌ مکتب‌ها به‌ روی دختران بسته شد و اکنون تصمیم گرفته‌است که او را با خودش به اینجا بیاورد.

کارگاه خیاطی زنان افغان در کابل

گل‌بخت، تنها نان‌آور خانواده‌ شش نفری است. او می‌گوید: «در شرایط فعلی، دیگر راهی برای کار کردنم وجود ندارد. دوست دارم خیاطی را به خوبی یاد بگیرم و کارگاه کوچکی بسازم.» او گفت: «از اینکه در بیکاری و پریشانی به‌سر ببریم بهتر است بیاییم اینجا و خیاطی بیاموزیم و هم یک کمک اقتصادی برای خود و خانواده‌ خود انجام بدهیم.» دخترانی که در این کارگاه اشتراک کرده‌اند دلیل‌ حضورشان در این کارگاه را بیکاری و مشکلات اقتصادی می‌دانند. تمنا احمدی که دانشجوی رشته‌ کمپیوتر ساینس در یکی از دانشگاه‌های خصوصی در کابل بوده‌است، می‌گوید که مدت بسیاری را در خانه بیکار بود و جز اشتراک در این کارگاه، چاره‌ دیگری نداشته‌است.

بیشتر از دو ماه از بسته کردن دروازه‌های دانشگاه و مؤسسه‌های تحصیلی از سوی طالبان به روی دختران و زنان می‌گذرد. هر چند این تصمیم طالبان با واکنش‌های تند جهانی روبه‌رو شده‌است اما طالبان تاکنون هیچ تغییری در این تصمیم خود نیاورده‌اند.

منبع: تلویزیون آمو

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا