مد و زیباییهنرهای تجسمی

مهلا بانوی رنگ و پارچه

یادداشتی به بهانه فوت مهلا زمانی طراح مد و لباس ایرانی

بادبان – دکتر الهام ستاری* – از پله‌ها بالا می‌روم طبقه‌ای که دو اتاق دارد، یکی مخصوص برش پارچه و دیگری اتاق خانم زمانی است. خانمی با ترکیبی از پارچه‌های سنتی ایران با رنگ‌های چشم‌نوازش جلویم ظاهر می‌شود و می‌گوید مهلا زمانی هستم. انگار هرچه رنگ است در این اتاق یکجا جمع شده و نمی‌دانی با او  هم‌سخن شوی یا چشم به این‌همه زیبایی بدوزی. خانمی که به‌معنای واقعی کلمه در رنگ و پارچه مهارت دارد. از دوران کودکی تا مسئولیت‌هایش در خارج از کشور می‌گوید و این که به ایران آمده تا در حوزه لباس فعالیت داشته باشد.

یادداشتی به بهانه فوت مهلا زمانی طراح مد و لباس ایرانی
به خودم می‌آیم و نزدیک ده لباس فرم اداری به تنم شده و عکس می‌گیرد تا به کمیسیون فرهنگی مجلس ببرم و از لباس ایرانی حمایت شود. اکنون که خبر رفتنش را شنیدم، افسوسی بی‌پایان دارم. اگر لباس ایرانی و وضعیت پوشش اکنون به سرانجامی رسیده و طراحان ما فعالیت خوبی دارند محصول تلاش‌های حرفه‌ای اولین بانویی بود که بیش از دو دهه در این حوزه خدمت داشته است.
مهلا تحصیلات خود را در رشته بانکداری در انگلستان به پایان رساند. مدتی در یکی از بانک‌های ایران و هلند، مدیر عامل بود تا زمانی که تصمیم گرفت این کار را کنار بگذارد و به علاقه کودکی خود بپردازد. او دوباره به انگلستان بازگشت اما این بار در رشته طراحی لباس در موسسه پیتمن، طراحی لباس را یاد گرفت و به ایران بازگشت.
مهلا زمانی در این عرصه بسیار موفق عمل کرد از جمله در جشنواره بین‌المللی فرهنگ ایران که در دانشگاه جواهر لعل‌نهرو (دهلی‌نو) برگزار شد لوح افتخار گرفت.
او در دوران کودکی علاقه خاصی به پارچه‌های رنگارنگ و سنتی داشت و به همین دلیل  کلکسیونی از آنها را نگه داشته بود. در دنیای بچگی دوست داشت تا در بازار راه برود و پارچه‌ها را نگاه کند و هر آنچه را که دوست دارد برای خود بخرد و لباسی را طراحی کند. او یکی از بهترین طراحانی است که تا به حال در این زمینه کار کرده و خیلی زود توانست دریابد که تمام کارهای داخل بازار ایران همه تقلید و متعلق به خارج است و در واقع جای هنرهای سنتی ایرانی در این بین خالی است.
مهلا اصالتاً اهل کاشان بود. او مجموعه‌ای از لباس‌های دوره صفویه را نگه می‌داشت که از منابع الهام او برای طرح‌هایش به‌حساب می‌آمد. این علاقه او به تاریخ و پوشش ایرانیان در طرح‌هایش کاملاً مشهود است. وی به دنبال آن بود که در لباس‌های مدرن و زیبای امروزی رد پایی از فرهنگ گذشته و لباس‌های بومی و محلی ایرانی به جا بگذارد که البته موفقیت‌های او در عرصه‌های جهانی نشان داده که تا چه اندازه در این کار پیروز و پیشرو بوده است.خدایش رحمت کند.

*فعال فرهنگی و رئیس سابق کمیته فرهنگ عمومی شورای اجتماعی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا