بادبان– محمدحسین مهدویان، کارگردان فیلم‌های سینمایی لاتاری، ماجرای نیمروز، رد خون و … به عدم دریافت پروانه فیلمنامه کمدی جدیدش «شیشلیک» در اینستاگرام خود واکنش نشان داد. به گزارش بادبان او در اینستاگرامش نوشت:
« اگر در بر همین پاشنه بچرخد احتمالا ما آخرین نسل از فیلمسازان ایرانی هستیم که لذت واقعی فیلمسازی را تجربه کرده‌ایم. سالن‌های پر از تماشاگر را دیده‌ایم. از صدای کف و سوت مردم در پایان فیلم‌هایمان لذت برده‌ایم. صف بستن مردم جلوی گیشه فیلم‌هایمان را از آن‌طرف خیابان تماشا کرده‌ایم و کیف‌‌اش را برده‌ایم. اگر در بر همین پاشنه بچرخد احتمالا ما آخرین نسل از فیلمسازانی هستیم که در جشن‌ها و جشنواره‌های ایرانی شادمانی کرده‌ایم و به تندیس‌ها و سیمرغ‌هایی که تا همین یکی دو سال پیش هنوز هم اعتباری داشته‌اند افتخار کرده‌ایم.و اگر در بر همین پاشنه بچرخد احتمالا ما آخرین نسل از فیلمسازان ایرانی هستیم که با وجود تمام فشارها و سانسورها باز هم توانسته‌ایم فیلم‌های خودمان را بسازیم. فیلم‌هایی که با همه دست‌کاری‌های آزاردهنده در نهایت هم‌چنان متعلق به ذهن و اندیشه خودمان باشد.»
این کارگردان در ادامه نوشت : «در هجده نوزده ماه اخیر فضای حاکم بر مدیریت سینمای ایران، در را بر پاشنه‌ای می‌چرخاند که لحظه به لحظه عرصه را تنگ‌تر و فضا را رعب‌آورتر کند. تجربه شخصی من از این دوره تلخ با توقیف فیلم سینمایی «شیشلیک» شروع شد. فیلمی که پروانه‌ی نمایش قانونی‌اش در تابستان سال گذشته صادر شد اما با فرمان ملوکانه مدیران تازه از راه رسیده بی‌هیچ توضیحی بایگانی شد و هنوز هم با وجود اعتبار پروانه نمایش‌اش امکان اکران ندارد. اما از آن ترسناک‌تر این که در سه ماه گذشته با دو فیلمنامه مختلف، یک فیلمنامه جنایی و یک فیلمنامه کمدی با تهیه‌کنند‌گان و نویسندگان متفاوت درخواست پروانه ساخت داده‌ام که هر دو فیلمنامه بدون ارائه اصلاحیه و هیچ‌گونه توضیحی رد شدند و اجازه ساخت نگرفتند. تاکید می‌کنم بدون ارائه هیچ توضیح روشن و یا اصلاحیه‌های مشخصی.»
مهدویان نوشته خود را اینگونه ادامه داد: « در تماس با بعضی از هم‌کاران و به خصوص فیلمسازان هم‌نسل خودم روایت‌های مشابهی از همین نوع برخورد را شنیده‌ام. وضعیتی که نتیجه‌اش جلوگیری از فیلمسازی کارگردان‌های موثر سینمای ایران بوده و در شرایط فعلی جامعه افقی محو و ناامید‌کننده را برای سینمای عزیزمان ترسیم می‌کند. اگر در بر همین پاشنه بچرخد به زودی نفس‌های پایانی این سینمای محتضر و شما بخوانید به احتضار کشانده شده از دهان‌اش خارج می‌شود و ما آخرین نسل از فیلمسازان ایرانی خواهیم بود که در آخرین روزهای حیات سینما لذت فیلمسازی را تجربه کرده‌ایم».
