بادبان – نیما نوربخش – آنچه مینویسم حاصل تجربه بیست سال کار هنری و رسانهای من در همکاری با هنرمندان اهل هنرهای تجسمی، موسیقی، سینما، کتاب و ادبیات است. عزیزانی که اگرچه کیفیت هنری بالایی دارند اما برعکس رقبایشان، هیچگاه معروف و برند نشدند. خیالتان را راحت کنم؛ این ویژگیها رسما به خودکشی هنری ختم میشود.
۱- معمولا کوچکترین تلاشی برای برند شدن خودشان نمیکنند و فکر میکنند فقط باید کار کنند تا شاید روزی شاهزاده یا ملکهای سوار بر اسب سپید، هنر آنها را کشف کند.
۲- معمولا فکر میکنند فقط خودشان بلدند طراحی و نقاشی کنند یا کتاب بنویسند و ترانه بخوانند و هنرپیشگی کنند! در نتیجه چند میلیون هنرمند آماتور و حرفهای دیگر هم ول معطلند و فقط خودم و خودت را عشق است!
۳- معمولا اشتباهات و شکستهایشان را گردن مافیا میاندازند و به دیگران میگویند دنیای هنر مافیایی شده و من چون باج ندادم تا پیری و از کارافتادگی به موفقیت و شهرت نمیرسم
۴- معمولا اعتقاد دارند که آسمان ایران برای پرواز هنرشان کافی نیست و باید مهاجرت کنند تا از همان پلههای فرودگاه به پلههای شهرت و ثروت در اروپا و امریکا و کشورهای عربی برسند.
۵- معمولا فکر میکنند که هنرمندان خارجی، توی گالریها و کافهها و سالنهای لاکچری مینشینند تا عصرها که کارگرها و کارمندان از سر کار تعطیل شدند پساندازشان را بردارند و بیایند نقاشیها و کتابهای آنها را بخرند و عکس و امضا بگیرند.
۶- معمولا منفیباف هستند و اعتقادی به قدم زدن در راههای جدید و الگو گرفتن از هنرمندان موفق و پولساز ایرانی ندارند.
۷- معمولا از همه دوستان و آشنایان توقع دارند که در شبکههای اجتماعی برایشان پست و استوری بگذارند و بنویسند که فلانی تو خیلی هنرمند بزرگی هستی!
۸- معمولا فکر میکنند موفقیت بسیار پرخرج است و شکست بسیار کمخرج. پس پولشان را خرج خرید کیف و کفش و پیتزا میکنند بهجای آنکه خرج چهارتا کار درست رسانهای و هنری کنند که ارزانترین سرمایه برای کسب اعتبار بین میلیونها رقیب است.
۹- معمولا برخلاف آدمهای موفق، کوچکترین اعتقادی به همفکری با یک مشاور هنری و مشاور رسانهای ندارند تا درصدی از موفقیت و درآمدشان را با آنها قسمت کنند.
– حالا این فاصله بین خیال تا واقعیت رو چطور پر کنید تا کارتان به خودکشی هنری نکشد؟! اول اینکه عشق و جنمش را داشته باشید و دوم اینکه روی همفکری و همکاری با من و رسانه بادبان حساب کنید.