امیر تتلو محصول اندیشه‌های بیماری در جامعه است که برای رسیدن به اهداف سیاسی خود، متوسل به همه‌کس و همه‌چیز می‌شوند. شخصیت فردی و اجتماعی تتلو همین است که در صفحه اینستاگرامش به اشتراک گذاشته شده. تغییر این شخصیت با یک اظهارنظر و رویکرد سیاسی، اجتماعی، مذهبی و یا طرفداری از یک کاندیدای معروف غیرممکن است.
در یک مقطع زمانی سیاسی ناهمگون که جامعه مبتلا به انومی سیاسی می‌شود، افراد نقاب بر چهره خود می‌زنند و در نقش فعالان سیاسی، اجتماعی و فرهنگی به فعالیت دست می‌زنند تا خلا احزاب را پر کنند و بعد از فروکشی التهاب و تب و تاب سیاسی، چهره از نقاب برمی‌دارند و خود واقعی آنان نمایان می‌شود.
آن چیزی که امروز جامعه از تتلو می‌بیند خود واقعی تتلو است و اظهارنظرش در مورد امام حسین (ع) و حضرت زینب (س) هم باور و اعتقاد فردی و اجتماعی اوست. اما آن چیزی که در گذشته از او دیده یا شنیده بودیم، انحراف و تقیه از باور واقعی خودش بوده است. جمله معروف «هدف وسیله را توجیه می‌کند» در مورد تتلو، صادق است زیرا او اینقدر هوشمند و باذکاوت است که بتواند همه ناکامی‌های هنری خود را با یک حمایت یا اظهارنظر ناقص سیاسی در جامعه سیاست‌زده به سرانجام برساند. چرا که دیده و شنیده هم‌مسلکانش با طرفداری سیاسی از فرد یا جریانی چگونه به بالاترین جایگاه سیاسی و اجتماعی دست پیدا کرده‌اند. به عقیده من، علل انحراف تتلو را باید محکوم کرد نه شخص تتلو که معلول یک تصمیم و انحراف است.
*جامعه‌شناس و منتقد فرهنگی
