باز هم قصه فوتبال و مستطیل سبز و باز هم ما باختیم. نتیجهای که در مستطیل سبز رقم خورد نتیجه تلاش بچهها در زمین بود. ما فوتبال را زمانی باختیم که تیم ملی المپیک با مربیانی فاقد دانش روز وارد عرصه پیکار شدند و در پایان دو بازی و عدم صعود اعلام نمودند شانس نداشتیم.
از قضا سرمربی تیم ملی هم بعد از باخت مقابل قطر، شانس را در عدم نتیجهگیری تیم دخیل خواند. شانس تا کی؟ لطفا با مردم صادق باشیم و قبول کنیم و بگوئیم ما با علم روز فوتبال فاصله داریم. گزارشگرانی امثال احمدیها باید فوتبال را بشناسند و با بازی با کلمات روی اعصاب فوتبالدوستان نباشند.
آقایان مسئول ورزش لازم است بدانید تکیه برافتخارات گذشته که سه دوره قهرمان شدیم پوشاندن ضعف امروز ورزش ما است. به رخ کشیدن افتخارات گذشته بدان معناست که امروز هیچی نیستیم و برای فردا هم برنامهای نداریم. رویارویی فوتبال ایران و قطر در میدان، واقعیت فاصله حرف تا عمل بود. زیرا ما هنوز با تکیه بر غیرت و تعصب بچهها و شانس مربیان وارد میدان میشویم اما قطر با نگاهی مدون و توسعهنگری در سالهای اخیر فوتبالش را به جایگاهی رسانده که میتواند میزبان جام جهانی باشد؛ میتواند در قهرمانی آسیا دبل کند و شکاف علم روز فوتبال بین ما و قطر را نمایان کند. ما باز هم باختیم اما قبل از اینکه به قطر ببازیم به خودمان باختیم.
وقتی مربیان تراز اولی امثال فرکی، هاشمیان، گلمحمدی، باقری، مهدویکیا و سایر بزرگان فوتبال مثل حاج رضاییها و دادکانها را از صحنه فوتبال دور کردیم و سکان فوتبال را به دست نااهلش سپردیم نتیجه را باختیم. وقتی برای زیرساختهای فوتبال و تیمهای پایه کاری نکردیم باختیم. کل فوتبال تهران خلاصه شده در یک ورزشگاه به نام «آزادی» که آن هم شرایط خوب میزبانی را ندارد.
شهرهای صاحب فوتبال ایران مثل اهواز، آبادان، تبریز، اصفهان، انزلی، قائمشهر، مشهد، کرمان و اراک فاقد شرایط میزبانی در سطح آسیا هستند مافیا بر کرسی فوتبال لم داده و با بریز و بپاشهای بیهوده، تیشه بر ریشه فوتبال میزنند. باشگاههای بزرگ ما با کولهباری از بدهی به بانکها و اشخاص دست و پا میزنند.
نتیجه این عملکرد میشود صفر و وقتی برنامهای نداریم قدر مسلم در میدان نبرد هم تاکیک میشود بزن زیرش، باخت هم میشود بدشانسی. نتیجه اینکه ژاپن را با بزن زیرش بردیم و شانس هم داشتیم اما با همین تاکتیک به قطر باختیم و شانس نداشتیم. بابا ول کنید شانس و این فوتبال را، کار را به اهلش بسپارید.