بادبان: در تاریخ هنر همیشه هنرمندان نامداری بوده‌اند که سلیقه‌ای عجیب و غیرعادی در پوشش و ظاهر خود داشته‌اند. این ظاهر متمایز به نوعی منعکس‌کننده طبع خلاق و شخصیت منحصربفرد این هنرمندان است. از سبیل سالوادور دالی گرفته تا ابروی پیوسته فریدا کالو، این ویژگی‌های خاص به نماد هویت هنری این چهره‌های مشهور تبدیل شده است. در این مطلب قرار است امضای خاص برخی هنرمندان نامدار معاصر در انتخاب جامه و آرایش چهره را بررسی کنیم و دریابیم که این سلایق متمایز چگونه از آثار هنری آنها تأثیر پذیرفته و توانسته ردی ماندگار در دنیای هنر و فرهنگ جوامع برجا بگذارد. با مطالعه این متن می‌توانید با آگاهی بیشتری از تیپ و استایل هنرمندان محبوبتان الهام بگیرید.
پابلو پیکاسو
پابلو پیکاسو را به خاطر سبک نقاشی منحصربفرد و پیراهن بِرِتون راه‌راهی که می‌پوشید می‌شناسیم. سلیقه پیکاسو در انتخاب لباس ارتباط تنگاتنگی با تصویر او در ذهن افکار عمومی دارد.
اندی وارهول
اندی وارهول با کلاه‌گیس بلوند پلاتینیومی مشهورش و عینک آفتابی روی چشم شناخته می‌شود که به نماد جایگاه او در جنبش هنری پاپ‌آرت تبدیل شده است.
یایویی کوساما
این هنرمند ژاپنی با مدل موی چتری به رنگ قرمز روشن و علاقه وسواس‌گونه‌اش به طرح‌های پولکادات شناخته می‌شود. این دو عنصر در آثار و پوشش کوساما دیده می‌شود.
سالوادور دالی
سبیل نمادین دالی و کمد لباس گران‌قیمت او محور شخصیت سورئال او قلمداد می‌شود. این عوامل انعکاسی از کیفیت رویاگون آثار هنری مشهور او هستند.
فریدا کالو
این هنرمند را به لطف ابروی پیوسته و تاج گلی که روی سر می‌گذاشت همه می‌شناسیم. سلیقه شخصی کالو پیوندی ناگسستنی با هویت و چهره او در انظار عمومی دارد. جامه‌های رنگارنگ و لوازم آرایشی قطور نه تنها نشان‌دهنده میراث مکزیکی او هستند بلکه حکایت از عمق عواطف و سرسختی درونی‌اش دارند.
وینسنت ونگوگ
این نقاش نامدار، ریش قرمزی داشت که در خودنگاره‌هایی که کشیده است دیده می‌شود. ونگوگ بابت استفاده اکسپرسیو از رنگ و برس‌کاری درشت در آثارش معروف است. او در طول عمر هنری‌اش بیش از ۲۰۰۰ نقاشی از خود به یادگار گذاشت.
کیت هرینگ
این هنرمند به خاطر گرافیتی‌های کارتون‌مانندش شهرت پیدا کرده است. هرینگ عینکی گرد به چشم می‌زند و لباس‌های خیابانی ساده می‌پوشد.
کلود مونه
این نقاش امپرسیونیست ریش بلند سفیدی داشت و خارج از خانه یا هنگام نقاشی در باغ، لباس‌های راحت و ساده‌ای می‌پوشید.
مارینا آبراموویچ
این هنرمند نگاهی گیرا و گیسوان مشکی بلندی دارد. این ظاهر جذاب پیوندی تنگانگ با هنر نمایش آبراموویچ دارد که مضمون آن اغلب تاب و توان بشر است.
ژان میشل باسکیا
موی بافته و طناب‌مانند باسکیا یکی از ابعاد حیاتی هویت بصری وی قلمداد می‌شود که همواره در عکس‌ها و نقاشی‌های این هنرمند بازتاب داشته و پلی میان ظاهر و سبک متنوع هنری وی برقرار می‌سازد.
لوئیز بورژوا
موی مرتب و به عقب شانه‌شده و جامه‌های دست‌دوخت و ساده، نماد دقت مینیمالیستی این هنرمند در خلق آثار تجسمی است.
آی وی‌وی
این هنرمند و کنشگر مدنی بابت خلق آثاری که بار سیاسی و اجتماعی دارد شهرت یافته است. او اغلب ریشی غیرعادی و استایلی کژوال دارد.
واسیلی کاندینسکی
او ظاهری روشنفکرمآب و اغلب کت و شلواری سه‌تکه با کراوات به تن دارد. ظاهر پر زرق‌وبرق کاندینسکی از طبیعت آکادمیک و نظریه‌پردازانه هنر انتزاعی وی حکایت دارد.
گریسون پری
این هنرمند شخصیت دومی به نام «کِلِر» دارد که اغلب لباس‌های زنانه رنگارنگ می‌پوشد و آرایش می‌کند. او قصد دارد از این طریق به تفحص در مضامینی مانند هویت و هنجارهای جامعه بپردازد.
دیوید هاکنی
عینک گرد، جامه‌هایی با رنگ روشن و کلاه فلتی که امضای او محسوب می‌شود نشان آشکاری از چشم‌اندازهای رنگارنگی دارد که این هنرمند می‌کشد.
پیت موندریان
این هنرمند هلندی عینکی با قاب مشکی به چشم می‌زد و کت و شلواری شق‌ورق به تن می‌کرد. این پوشش انعکاسی از دقت هندسی و منظم آثار وی در هنر انتزاعی‌اش است.
نیکی دو سان فال
این هنرمند مجسمه‌هایی جالب در مقیاس بزرگ به نام Nana می‌ساخت. او معمولا لباس‌هایی رنگارنگ و تند می‌پوشید و لوازم تزئینی درشتی استفاده می‌کرد که مکمل هنر زنانه و بازیگوشانه وی بود.
بنکسی
بنکسی به خاطر کشیدن نقاشی‌های دیواری و آثار شابلونی که مخاطب را به فکر می‌اندازد شهرت پیدا کرده است. این هنرمند خیابانی ناشناس هویت نامعلومی دارد که بر محرکاتی که پیرامون آثار وی وجود دارد می‌افزاید.
جکسون پولاک
پولاک به خاطر مهارت در کشیدن نقاشی با استفاده از تکنیک قطره‌ای شناخته می‌شود. ویژگی بارز ظاهر او لباس‌های غیررسمی و کفش‌های اسپرت با پیراهن‌هایی که روی آنها رنگ پاشیده شده بود قلمداد می‌شود که معرف روال هنری شلخته و نامرتب وی است.
دیمین هرست
هنر مفهومی ویژگی آثار هرست است. وی اغلب کت‌وشلواری شق‌ورق می‌پوشد و رفتاری جسورانه و جنجالی دارد که معرف انتخاب‌های هنری بی‌پروای وی است.
زها حدید
این بانوی هنرمند با طراحی‌های آوانگارد در حوزه معماری توانست جایگاه والایی در دنیای هنر پیدا کند. او کمد لباسی تک‌رنگ دارد که امضایش قلمداد می‌شود. همچنین از جواهرات درشت با سبک آینده‌نگر استفاده می‌کند.
اگون شیله
این نقاش اکسپرسیونیست اتریشی هیکل نحیفی داشت که در شمایل پرتره‌های زاویه‌دار و اعوجاج‌دار او نمایان است.
خوان میرو
او را اغلب در لباس کار و راحت می‌بینید. پوشش ساده، کنتراست بارزی با مضمون رنگارنگ و سورئال آثار این نقاش دارد.
جورجیا اوکیف
امضای این هنرمند در پوشش، لباس‌های سیاه‌وسفید و مینیمالیستیکش است. کمد لباس اوکیف را باید انعکاسی از بروز سادگی و برجستگی در نقاشی‌هایش دانست.
رابرت راشنبرگ
راشنبرگ یکی از پیشگامان پاپ‌آرت بود که سبک هنری تند و تیزش تضاد قابل‌توجهی با لباس‌های ساده‌اش داشت. از پیراهن‌های تک‌رنگ با دکمه باز گرفته تا شلوار جین، جامه‌هایی که می‌پوشید الهام‌بخش بسیاری از جوانان در دهه ۶۰ میلادی بود.
تاکاشی موراکامی
موراکامی را به آسانی می‌توان از روی لباس‌های رنگارنگش با طرح گل‌های شاداب و جذاب شناسایی کرد. خودنگاره‌های کارتون‌مانند او را باید آمیزه‌ای از سبک هنری سنتی ژاپن با پاپ‌آرت دانست.
هانا هوش
یکی از پیشگامان هنر دادا که به خاطر آثار کولاژ مبتکرانه‌اش و استایل بی‌همتایی که داشت شهرت زیادی کسب کرد. او اغلب لباس‌هایی بزرگتر از اندازه‌اش می‌پوشید که نشان‌دهنده نگاه آوانگاردش بود. دادائیسم در اوایل سده بیستم ظهور یافت و زیبایی‌شناسی سنتی و هنجارهای اجتماعی را به واسطه پوچ‌گرایی و خودانگیختگی به چالش کشید.
تریسی اِمین
این هنرمند بریتانیایی به خاطر سبک هنری عاطفی‌اش طرفدار پیدا کرده است. او به پوشیدن جامه‌های کژوال و راحت تمایل دارد و موهای ژولیده نیز امضای هنری‌اش حساب می‌شود.
اندی گلدزوُرثی
هنرمندی با دغدغه‌های محیط زیستی که مجسمه‌هایش مختص محیط پیرامونی مکان خلق آنها هستند. ماده اولیه آثار وی مواد طبیعی است. گلدزورثی اغلب جامه‌هایی خشن مناسب برای فضای باز به تن دارد که انعکاسی است از طبیعت بیرونی که او با آن در تعامل است.
منبع: msn.com
