بادبان: همواره ترکیب کتوشلوار با کراوات انتخاب رایج و حتی انحصاری مردان در پوشش قلمداد میشده و هرگاه زنی این پوشش را برمیگزیده، به خاطر انتخاب متهورانه و غیرمعمولش بیشتر به چشم میآمده است. به گزارش بیبیسی اما اکنون کتوشلوار و کراوات در حال تبدیل شدن به مد زنانه و پوشش عادی بانوان است. طراح مد Tolu Coker در نمایش مجموعه لباس تازهاش در هفته مد لندن، کتهای چرم را با کراواتهای ساتن و پیراهنهای دستدوخت ترکیب و عرضه کرد. در هفته مد نیویورک نیز Thom Browne الگوهای کلاسیک کراوات را با ژاکتهای چهلتیکه در همآمیخت.
این گرایه به عرصه مد و زیبایی محدود نمیشود. در مراسم جوایز Grammy نیز خواننده زن آمریکایی Sabrina Carpenter یک کت مشکی مزین به جواهرات کریستالی سوارُفسکی را با دامن و کراوات مشکی جور کرد. خواننده دیگر آمریکایی Billie Eilish نیز در پوشش رسمی خود از کراوات استفاده نمود. اهالی فرش قرمز سینما نیز از این قافله عقب نماندهاند. در جشنواره فیلم برلین Vicky Kripes یک کت بیش از اندازه بزرگ Bottega Veneta به تن داشت. بانوی رپر آمریکایی Doechii نیز هنگام دریافت جایزه گرمی یک شلوار Thom Browne با کت و کراواتی کوتاه پوشیده بود. نیکول کیدمن نیز با پوشیدن کت و کراوات به جمع سایر بانوان هنرمند مانند ریحانا و بلا حدید پیوسته است.
البته این برای نخستین بار نیست کت و کراوات در پوشش زنان مد شده است. طرفدار پیدا کردن این پوشش مردانه میان زنان البته با ترکیب پاپیون به جای کراوات به سده نوزدهم برمیگردد. در یک تابلوی نقاشی اثر Jhon Singer Sargent که سال ۱۸۹۷ از چهره زوج Stokes کشیده شده، خانم Stokes پیراهن کمری و پاپیون به تن کرده است که نماد پس زدن ارزشهای دوره ویکتوریایی نسبت به پوشش زنان است.
استاد دانشگاه «رود آیلند»، Welters بر این باور است که کراوات در پوشش مردان و زنان همواره نماد قدرت و اختیار داشتن بوده است. به همین علت فعالان زن فمینیست در ابتدای سده بیستم حین برگزاری کارزارهای تبلیغاتی به منظور اخذ حق رأی برای زنان کراوات میبستهاند. اما در دهه ۱۹۳۰ بود که Marlene Dietrich بازیگر زن آلمانی-آمریکایی هنگام بازی در فیلم Morocco با پوشیدن کت و پاپیون جلوی دوربین تاریخسازی کرد. همچنین در دهه ۱۹۶۰ خانههای مد برجسته از ترکیب کت و پاپیون استقبال کردند. در سال ۱۹۶۶ طراح مد «ایو سن لورن» کتوشلوار تاکسیدوی Le Smoking را برای بانوان رونمایی کرد. البته در آن زمان طرفداران مد از این ایده که جلوتر از زمان خودش بود حمایت نکردند و تنها یک دست از آن لباس به فروش رسید.