دانشمندان سرانجام دریافتند که چگونه رامبرانت در نقاشی مشهور خود به نام «گشت شبانه» به درخشندگی براق دست یافته است: با استفاده از آرسنیک!
این ماده سمی برای نخستین‌بار طی پروژه گشت شبانه، پروژه‌ای که توسط دانشمندان موزه ملی آمستردام و دانشگاه آمستردام در حال انجام است، کشف شد. هدف از اجرای این پروژه بررسی دقیق و تکنولوژیکی شاهکار قرن هفدهم با استفاده از تکنیک‌های مختلف تصویربرداری تحلیلی غیرتهاجمی مانند اسکن اشعه ایکس، همراه با تحقیقات نمونه‌برداری بود. نقاشی بزرگ سه و نیم در چهار و نیم متری «گشت شبانه»، که در سال ۱۶۴۲ و در طول عصر طلایی هلند خلق شده است و عزیمت گروهی را به سرپرستی کاپیتان «فرنس بانینک» (مردی در لباس سیاه و شالی قرمز) و ستوان «ویلم ون رویتنبرچ» (مردی در لباس زرد و کمربندی سفید) به تصویر کشیده است، با مهارت بالای «رامبرانت» در ایجاد سایه روشن به یک صحنه دراماتیک تبدیل شده است.
به گزارش ایسنا، شیمیدان‌هایی که به این اکتشاف دست یافتند، نتایج تحقیقات خود را در ژورنال «هریتج ساینس» منتشر کردند. این گروه تحقیقاتی در ابتدا بر این باور بودند که «رامبرانت» از ارپیمنت برای ایجاد طیف رنگ زرد و از زرنیخ سرخ برای ایجاد جزئیات «گشت شبانه» استفاده کرده است. اما محققان در این نقاط از نقاشی ذرات مواد معدنی سولفید آرسنیک را پیدا کردند. آن‌ها به این نتیجه رسیدند که «رامبرانت» این رنگ‌های سولفید آرسنیک را با سایر رنگ‌ها ترکیب کرده است تا به یک رنگ طلایی درخشان واقع‌گرایانه دست پیدا کنند. این درخشش کانی‌های سولفید آرسنیک در درجه اول به دلیل ساختار بلوری و ترکیب آن‌ها است. درحالی که نقاشی طبیعت بی‌جان هلندی متعلق به همان دوران نیز حاوی آرسنیک بودند اما از این ماده بیشتر برای نقاشی میوه‌ها و گل‌ها استفاده می‌شد. استفاده از رنگدانه آرسنوس برای خلق پرتره توسط «رامبرانت» نوآورانه بود. محققان همچنین «گشت شبانه» را با نمونه رنگ‌های آثار سایر هنرمندان موزه ملی آمستردام که از سولفیدهای آرسنیک استفاده می‌کردند، مقایسه کردند و ترکیب رنگدانه‌ای مشابهی را در نقاشی «ویلم کاف»، نقاش معاصر «رامبرانت» پیدا کردند. این یافته نشان می‌دهد که استفاده از سولفیدهای طبیعی و مصنوعی آرسنیک برای ایجاد رنگدانه‌ها به احتمال زیاد در دوران طلایی هلند بیش از آنچه قبلاً تصور می‌شد رایج بود.
احتمالا بارها نام نقاشی «گشت شبانه» را در فهرست مشهورترین تابلوهای نقاشی جهان دیده‌اید. رامبرانت به عنوان یکی از برجسته‌ترین استادان قدیم نقاشی مجموعه آثار متنوعی از خود به جای گذاشته است. با این حال، تابلو نقاشی «گشت شبانه» همچنان مهم‌ترین اثر کارنامه هنری او محسوب می‌شود. البته بدون شک «گشت‌شبانه» قلب موزه ملی آمستردام است. این اثر نه تنها بزرگترین و مهم‌ترین اثر موزه است بلکه کل مجموعه به معنای واقعی کلمه در اطراف این نقاشی ساخته شده است و در مرکز ورودی موزه به نام «گالری افتخار» قرار دارد. این نقاشی عظیم و واقعی به دلیل بازی دراماتیک نور و سایه‌اش و همچنین به این دلیل شهرت دارد که تصویری بدیع از یک گروه در حال حرکت را به جای یک حالت نظامی ثابت را به نمایش می‌گذارد. اگر چه این روزها همه علاقمندان به هنر این اثر را با نام «گشت شبانه» می‌شناسند اما عنوان رسمی این اثر «گروه نظامی بخش دوم تحت فرماندهی کاپیتان فرنس بانیک» ( Frans Banninck Cocq) است.
«رامبرانت فان راین» به اندازه‌ای شهرت دارد که ما حتی امروزه این نقاش چیره‌دست هلندی را با نام کوچک صدا می‌زنیم. او که تابلوهای نقاشی با موضوعات مختلفی از جمله منظره و صحنه‌های تاریخی و اسطوره‌ای را خلق می‌کرد در بخش اعظمی از قرن هفدهم میلادی چهره برجسته هنر هلند بود. او علاوه بر اینکه برخی از مهم‌ترین پرتره‌های گروهی عصر طلایی هلند را خلق کرده است حدود ۸۰ خودنگاره در قالب تابلو نقاشی و طراحی از خود به جای گذاشت. بهره‌گیری استادانه «رامبرانت» از نور، او را به یکی از محبوب‌ترین نقاشان در بین هنردوستان امروزی تبدیل کرده است. تابلوهای نقاشی «گشت شبانه» و «کلاس تشریح دکتر نیکولاس تولپ» از دیگر آثار هنری مشهور او به شمار می‌روند.
