۱- برت موریسو
برت موریسو متولد سال ۱۸۴۱ در فرانسه، از مهمترین نقاشان قرن نوزدهم در اروپاست. او در سال ۱۸۶۴ برای نخستین بار در نمایشگاه سالن پاریس شرکت کرد و این اتفاق در آن زمان برای او موفقیت بزرگی محسوب می‌شد. با وجود نمایش آثارش در دوره‌های بعدی نمایشگاه سالن، وی در سال ۱۸۷۴ به جنبش امپرسیونیسم پیوست و آثارش را در کنار آثار نقاشان این مکتب در «نمایشگاه امپرسیونیست‌ها» به نمایش گذاشت. او در هفت دوره از هشت دوره این نمایشگاه شرکت کرد. موریسو در سال ۱۸۷۴ با برادر ادوار مانه، اوژن مونه ازدواج کرد و تنها فرزند آنها، ژولی مانه در سال ۱۸۷۸ متولد شد. برته موریسو و ادوار مانه دوستان صمیمی یکدیگر بودند و مانه بارها چهره موریسو را طراحی یا نقاشی کرد. موریسو با تکنیک‌های مختلفی همچون رنگ روغن، آبرنگ و پاستل نقاشی می‌کرد و موضوع آثارش را بیشتر چهره‌نگاره‌ها و تصاویری از زندگی روزمره تشکیل می‌دهد.
۲- ماری کاسات
ماری استیونسون کاسات در سال ۱۸۴۴ در پنسیلوانیا ایالات متحده متولد شد و پس از روی آوردن به هنر نقاشی، راهی کشور فرانسه شد و بیشتر عمر خود را در این کشور گذراند. کاسات بیشتر به نقاشی کردن تصاویری از زندگی اجتماعی و خصوصی زنان می‌پرداخت. پس از نمایش آثارش در هفت دوره از نمایشگاه سالن در پاریس، در سال ۱۸۷۷ دو اثری که وی برای نمایش در سالن ارسال کرده بود توسط هیئت داوران این نمایشگاه رد شد. به دعوت ادگار دگا، کاسات به جنبش امپرسیونیسم پیوست و آثارش را در چهار دوره از هشت دوره نمایشگاه امپرسیونیست‌ها به نمایش گذاشت. او تنها عضو امریکایی این جنبش بود. کاسات در پاریس با ادگار دگا رابطه‌ای نزدیک برقرار کرد و این دو نقاش تاثیر زیادی بر آثار یکدیگر گذاشتند.
۳- اوا گونزالس
اوا گونزالس متولد سال ۱۸۴۹ در پاریس، تحت تاثیر پدر رمان‌نویس خود به هنر روی آورد و پس از فراگیری مقدمات هنر طراحی زیر نظر هنرمندی به نام جاشوا چاپلین، در سال ۱۸۶۹ به شاگردی استاد معروف معاصر خود، ادوار مانه درآمد. با وجودی که آثارش در مکتب هنری امپرسیونیسم جای می‌گرفت، گونزالس همچون ادوار مانه در هیچ‌کدام از هشت نمایشگاه گروهی امپرسیونیست‌ها شرکت نکرد. او تنها شاگرد رسمی ادوار مانه بود و نقاشی‌هایش بسیار تحت تاثیر آثار استاد نامدار خود قرار داشت. نخستین بار در سال ۱۸۷۰ بود که یکی از آثار گونزالس به نمایشگاه سالن پاریس راه یافت و مورد استقبال قرار گرفت. اما این موفقیت زودگذر بود و همانطور که آثار مانه زیر انتقادهایی شدید قرار داشت، گونزالس نیز مورد بی‌لطفی منتقدان قرار گرفت. پنج روز پس از مرگ مانه در سال ۱۸۸۳، گونزالس به دلیل آسیب‌های جسمانی که در پی زایمان متحمل شده بود، در سی و چهار سالگی از دنیا رفت.
منبع : هنرگرد
