در غربیترین نقطه شهر تهران و در دامنه کوههای البرز، سنگهایی وجود دارند که با اشکال خاص خود منظره جالبی را به نمایش گذاشتهاند. این شکلها بیش از هر چیز جمجمه انسان و بدن جانوران وحشی را به خود گرفتهاند و شاید برای بسیاری این فرض پیش بیاید که جاندارانی تبدیل به سنگ شدهاند. در منطقه ۲۲ شهر تهران جادهای زیبا و پرپیچ و خم وجود دارد که انتهای آن به دو روستا ختم میشود. که یکی از آنها وردیج نام دارد. روستای وردیج تهران روستایی بالاتر از وردآورد است که بخشی از کنسولقان محسوب میگردد. این روستا بخاطر سنگهای عجیبی که در آن وجود دارد به روستای ارواح سنگی شهرت یافته است.
به این روستا، روستای آدمکجیان نیز میگویند. به گزارش خبرگزاری صداوسیما، وردیج بزرگترین روستا در منطقه شمال غرب تهران محسوب میشود. مسیر رسیدن به روستای ارواح سنگی در امتداد رودخانهای است که در دره کن جاری است. وردیج در منطقهای کوهستانی قرار گرفته و به همین دلیل مقصد مناسبی برای سفرهای یک روزه تابستانی است. این روستا در فصلهای گرم سال، آب و هوای خنک و مطبوعی دارد اما در فصل زمستان سرمای هوا به قدری شدت میگیرد که موجب خارج شدن ساکنان از آن منطقه میشود. چشمههای متعدد از قبیل چشمهشاه و چشمهپااورزا، رودخانههای گوارا و باغهای سرسبز وسیع با درختهای گردو، توت، شاهتوت، سیب، آبشارلتمال و دامنه ارواح سنگی از جمله جاذبههای گردشگری روستای ارواح سنگی وردیج هستند
.یکی از دلایل نامگذاری روستای وردیج با عنوان روستای ارواح سنگی، وجود دامنه ارواح سنگی یا آدمکجیان در آن منطقه است. در این منطقه سنگهایی وجود دارند که شکلهای خاص آنها باعث متمایزشدن این روستا شدهاند. هر یک از سنگها بصورت طبیعی، شکل و طرح عجیبی به خود گرفتهاند. با نگاه کردن به هر یک از سنگها، تصویری از حیوان و یا سر انسان برای شما تداعی میشود. مردم بومی این منطقه میگویند که این سنگها در گذشته جاندارانی بودهاند که به سنگ تبدیل شدهاند. اما به گفته زمینشناسان این سنگهای عجیب حاصل سالهای طولانی فرسایش توسط آب و باد هستند. برخی دیگر نیز میگویند در گذشته در این منطقه قلعهای وجود داشته که با گذر زمان تخریب شده و این سنگها بقایای آن قلعه تاریخی هستند.