بادبان – بهنام یاوری – یک نقاش و مربی نقاشی می‌گوید همکاری با گالری‌های بی نام و نشان موجب شده تا ضرر و زیان مالی و معنوی بسیاری به هنرمندان ایرانی وارد شود. الهام خیران که تحصیلات آکادمیک هنری را تا مقطع کارشناس ارشد نقاشی و کارشناسی معماری دنبال کرده در بیان تجربه شخصی خود از این ماجرا به خبرنگار بادبان گفت: «چندی پیش و در پی فراخوان یک گالری هنری برای برگزاری نمایشگاهی بین‌المللی در اروپا، مشتاق به شرکت در آن شدم. مدیران این گالری در تهران، تبلیغات زیادی در فضای مجازی و وبسایت‌شان کرده بودند و همین شد که برحسب اعتماد، علاقمند شدم آثارم را در این نمایشگاه به نمایش بگذارم. به همین خاطر مبلغ ۳۸۰ یورو پرداخت کردم و اثرم را تحویل‌شان دادم تا در آن کشور وعده داده شده به نمایش گذاشته شود».
این هنرمند نقاش که آثارش تاکنون در بیش از ۲۰ نمایشگاه انفرادی و گروهی در داخل و خارج از کشور به نمایش درآمده، افزود: «من هم طبق روال معمول به گفته مدیران آن مجموعه اعتماد کردم و منتظر برگزاری نمایشگاه مذکور شدم اما هرچه گذشت دیدم هیچ عکس و خبری از اثر من نیست و حتی در افتتاحیه نمایشگاه نیز به نمایش گذاشته نشد. البته این اطلاعات را هم صرفا از طریق عکس‌های نصفه و نیمه‌ای که برگزارکنندگان منتشر می‌کردند به دست می‌آوردم و پیگیری‌های من از سوی مدیر گالری مزبور همواره با بی‌توجهی و بی‌احترامی او مواجه می‌شد. در این مورد آنها تا هنوز هیچ توضیح و مدرکی هم به من ارائه ندادند تا بفهمم آیا اصلا تابلوی من از ایران خارج شده یا خیر»!
الهام خیران در ادامه تصریح کرد: «پیگیری‌های من بابت از دست رفتن پول و اعتبار و اثر هنری‌ام همچنان ادامه داشت تا آنکه پس از گذشت چند هفته از نمایشگاه، مدیران گالری چند عکس برایم فرستادند که اثر من را نصب شده روی یک دیوار نشان می‌داد ولی با بررسی اصالت عکس‌ها متوجه شدم که آنها جعلی بوده و با فتوشاپ طراحی شده‌اند تا من را فریب دهند و از بازپس گرفتن پول و شکایت منصرفم کنند! در حالی که من مصرانه پیگیر حقوق پایمال شده خودم به عنوان یک هنرمند هستم و خواهم بود».
خیران که نخواست نامی از برگزارکنندگان این نمایشگاه ببرد به این پرسش که آیا گالری مورد بحث دارای مجوز قانونی از وزارت فرهنگ ایران بوده یا خیر، پاسخ داد: «گروه‌ها و گالری‌های هنری عموما در فراخوان‌ها و روش‌های تبلیغاتی برای جذب هنرمند به گونه‌ای شعار می‌دهند که کمتر کسی به صلاحیت حرفه‌ای آنها شک می‌کند اما در مورد شکایتم از این گالری خاص باید بگویم من هم مثل بقیه شرکت‌کنندگان تصور می‌کردم که دارای مجوزهای قانونی باشند اما نه در فهرست گالری‌های رسمی وزارت ارشاد، نام و نشانی از ایشان پیدا کردم و نه حتی در خبرگزاری‌ها و روزنامه‌های کشور، خبری درباره‌شان پیدا کردم. در واقع معتقدم هنرمندان معمولا چوب اعتمادشان را می‌خورند و من هم از این قاعده مستثنی نبودم».
