بادبان – مینا بنی‌هاشمی – تابان تابان‌مهر زاده اصفهان و متولد ۱۳۶۹ است. او نقاشی را از سال ۱۳۸۲ با فراگیری تکنیک‌های مختلف شروع کرد و در سال ۱۳۸۶ با شروع طراحی زنده، قدم به عرصه حرفه‌ای نقاشی گذاشت. او در دوران تحصیل در مسابقات ناحیه و استانی رتبه‌های اول و دوم را کسب کرد و این میل و موفقیت‌ها موجب شد که در سال ۱۳۸۹ از رشته مهندسی صنایع در دانشگاه انصراف داده و مشغول به آموزش نقاشی و شناخت بیشتر تکنیک‌ها و متریال آن شود. تابان‌مهر طی این سال‌ها در نمایشگاه‌های گروهی متعددی در اصفهان، تهران و کیش شرکت کرده و در حال حاضر نیز مشغول به کار برای مجموعه شخصی و برگزاری نمایشگاه انفرادی‌اش است. او درباره ویژگی‌ها و تکنیک یکی از آثارش که پیشتر در مجله نوگرا هم انتشار یافته و در عکس‌ها هم پیداست، می‌گوید: «اثر قوس آذر نهاد اصفهان به سفارش شهرداری اصفهان بود که در سال ۱۳۹۹ اجرا کردم. اجرای این کار روی بوم بیضی با تکنیک ورق رنگ روغن همراه با ورق طلا، ورق نقره و مس است که در کتابی با موضوع نمادهای اصفهان هم چاپ خواهد شد». در ادامه گفت‌وگوی ما با تابان تابان‌مهر این بانوی نقاش اصفهانی را از نظر می‌گذرانید.
خانم تابان تابان‌مهر چه شد که وارد دنیای هنر و به‌ویژه نقاشی شدی؟
من نقاشی را همراه با تحصیل ادامه می‌دادم و بعد از مدتی احساس کردم ادامه دادن به درس و رشته‌ای که به آن علاقه‌ای ندارم به نوعی وقت تلف کردن است. همین شد که به دلیل علاقه زیاد به نقاشی و فعالیت در این حوزه به طور مستمر وارد دنیای حرفه‌ای نقاشی شدم.
درباره رویکرد مفهومی آثار جدیدت برای ما بگو.
دغدغه هر هنرمندی ابتدا جامعه‌ای است که در آن زندگی می‌کند؛ نقاشی‌های من بیشتر رئال و نمایانگر فضای رئالیسم هستند ولی در کارهای جدیدم بیشتر به موضوع تاثیر فضای مجازی بر انسان و زن در عرصه فضای شهری پرداخته ام.
اولین چالشی که ذهن عموم هنرمندان عرصه هنرهای تجسمی را درگیر می‌کند اینست که در هنگام خلق آثار باید به نکته‌های ظریف و حساسی چون حجاب و مسائل سیاسی داخلی و خارجی، بیش از حد معمول دقت کنیم تا یک موقع کارمان غیرقابل ارائه نشود. در صورتی که معتقدم، نظر و عمل هنرمند به تصویر کشیدن نقص‌ها و اعتراض به بعضی رخدادها است
فکر کردی که در مسیر هنر به چه نقطه و هدف مشخصی برسی؟
می‌خواهم فقط خلق کنم؛ هر روز و هر شب فقط خلق و برون‌ریزی ذهنی داشته باشم. شاید روزی یک نفر در آینده دور یا نزدیک با دیدن یا فکر کردن به یکی از آثارم جرقه‌ای در ذهنش روشن شود. در هر زمینه‌ای که باشد مهم نیست؛ مهم بیداری و آگاهی افراد از دیدن تابلوهایم است.
به نظر شما هنر به چه شکلی می‌تواند در بلوغ آدمی موثر واقع شود؟
به نظر من، هنر دروازه بزرگی به دنیای آگاهی و آفرینش است و این زمانی روی انسان تأثیر می‌گذارد که از نظر ذهنی به درک نسبی از خود، جامعه، محیط و توانایی رسیده باشد. بنابراین هنر این‌گونه می‌تواند در بلوغ شخصیت و انسانیت موثر واقع شود.
به عنوان یک هنرمند چه چالش‌هایی را پیش روی فعالیت‌های هنری خودت می‌بینی؟
اولین چالشی که ذهن عموم هنرمندان عرصه هنرهای تجسمی را درگیر می‌کند اینست که در هنگام خلق آثار باید به نکته‌های ظریف و حساسی چون حجاب و مسائل سیاسی داخلی و خارجی، بیش از حد معمول دقت کنیم تا یک موقع کارمان غیرقابل ارائه نشود. در صورتی که معتقدم، نظر و عمل هنرمند به تصویر کشیدن نقص‌ها و اعتراض به بعضی رخدادها است. دومین چالش متاسفانه گرانی ابزار و متریال است. چالش‌های دیگر مثل درک نشدن توسط بعضی اطرافیان و عدم فروش آثار هم بیشترین دغدغه هنرمندان است.
